دستگاه تولید برق

حیاتی است که تمامی تجهیزات به منظور ایمنی، به طور منظم چک شوند و تمامی سیم های اتصال، پرابها یا کلیپها چک شوند تا از مناسب بودن جهت اعمال سطوح تست اطمینان حاصل گردد.

هیچگاه اقدام به تست ژنراتور استامفورد «برق دار» نکنید مگر اینکه شخص صلاحیت دار دیگری حاضر باشد که بتواند در شرایط اضطراری تغذیه برق را یا موتور را خاموش کند.

هیچگاه اتصالات «برق دار» را بی حفاظ نگذارید مگر اینکه در اطراف خود منطقه کاری امن ایجاد کرده باشید. مطمئن شوید که تمامی افراد حاضر در محل به طور کامل از کاری که انجام می­دهید آگاه باشند.

احتیاط! تست مقاومت عایقی به زمین

قبل از انجام تستهای زیر، عایق سیم پیچ استاتور اصلی به وسیله روش توضیح داده شده در بخش ۲ باید بررسی گردد.

حداقل مقدار عایق به زمین در استاتور اصلی برابر با ۱ مگا اهم است

روش A عیب یابی ژنراتورهای استمفورد

موفقیت در این روش به کامل شدن هر تست قبل از ورود به تست بعدی است مگر اینکه به صورت دیگری بیان گردد.

هر بخش در ژنراتور بدون توجه به نشانه های خطا چک می­شوند؛ به استثنای سیستم کنترل ولتاژ که در روش تست B در بخشهای ۴ و ۵ به آن پرداخته شده است.

کابلهای مثبت و منفی استاتور تحریک را از رگولاتور ولتاژ خودکار (AVR) جدا کنید.

این ترمینالها به ترتیب با X+ (F1) و XX- (F2) علامت گذاری شده اند.

نکته

مطمئن شوید که دو کابل صحیح محرک شناسایی شده اند. اینکار را می­توان با دنبال کردن فیزیکی آنها به سمت سیم پیچی استاتور تحریک جایگذاری شده در براکت سمت فوقانی ژنراتور انجام داد.

مقاومت استاتور تحریک را چک کنید

مقدار مقاومت استاتور تحریک را به وسیله یک مولتیمتر بین دو کابل بخوانید (تقریبا بین ۱۸ تا ۳۰ اهم). جهت دریافت مقادیر صحیح به کتابچه عملکرد و نگهداری مراجعه نمایید.

تست باتری

تغذیه باتری DC را به کابلهای استاتور تحریک متصل کنید. مثبت به X+ یا نارنجی (F1)، منفی به XX- یا مشکی (F2).

ژنراتور را در سرعت نامی (نرمال) راه اندازی کنید

مطمئن شوید که سرعت در محدوده ۴% سرعت نامی است. سرعت موتور به منظور پیشگیری از مقادیر گمراه کننده تست، باید صحیح باشد.

ولتاژ تحریک در بی باری

قطع اتصال تمامی بار از ماشین و صحیح بودن سرعت ماشین، امری ضروری است.

ولتاژ باتری را پس از اتصال استاتور تحریک بررسی کنید. حداقل ۱۲ ولت مستقیم نیاز است.

هنگام تست با یک منبع باتری ثابت، هرنوع اختلافی بین شکلهای زیر و مقدار واقعی ولتاژ باتری بر روی نتایج تست تاثیرگذار است و باید مورد توجه قرار گیرد. برای مثال، اگر ولتاژ باتری شما ۱۰ درصد بالاتر یا پایینتر از اشکال زیر است، به طور معادل باید انتظار داشته باشید که ولتاژ ژنراتور ۱۰ درصد بالاتر یا پایینتر از مقدار مورد انتظار باشد.

چارت زیر شامل ولتاژهای باتری DC تقریبی مورد نیاز جهت تولید ولتاژ خروجی نامی ± ۱۰ درصد از ژنراتور در حالت بی باری است.

اگر ولتاژ خروجی از استاتور اصلی در محدوده ۱۰ درصد ولتاژ نامی یا بالاتر از ولتاژ نامی بود و همچنین در بین فازها در محدوده ۱ درصد اختلاف وجود داشت، نشانگر این است که استاتور اصلی، روتور اصلی، استاتور تحریک، روتور تحریک و دیودهای یکسوکننده اصلی به درستی کار می­کنند.

در این حالت مستقیما به تست شماره ۱۳ بروید.

اگر خروجی در فاز به فاز بالانس نیست یا بیش از ۱۰ درصد زیر ولتاژ نامی است.

نشانگر این است که یک خطا در یکی از مولفه های فوق وجود دارد و تستهای زیر باید انجام شوند.اگر ولتاژ خروجی از استاتور اصلی در محدوده ۱۰ درصد ولتاژ نامی یا بالاتر از ولتاژ نامی بود و همچنین در بین فازها در محدوده ۱ درصد اختلاف وجود داشت، نشانگر این است که استاتور اصلی، روتور اصلی، استاتور تحریک، روتور تحریک و دیودهای یکسوکننده اصلی به درستی کار می­کنند.

در این حالت مستقیما به تست شماره ۱۳ بروید.

اگر خروجی در فاز به فاز بالانس نیست یا بیش از ۱۰ درصد زیر ولتاژ نامی است.

نشانگر این است که یک خطا در یکی از مولفه های فوق وجود دارد و تستهای زیر باید انجام شوند.

حیاتی است که تمامی تجهیزات به منظور ایمنی، به طور منظم چک شوند و تمامی سیم های اتصال، پرابها یا کلیپها چک شوند تا از مناسب بودن جهت اعمال سطوح تست اطمینان حاصل گردد.

هیچگاه اقدام به تست ژنراتور استامفورد «برق دار» نکنید مگر اینکه شخص صلاحیت دار دیگری حاضر باشد که بتواند در شرایط اضطراری تغذیه برق را یا موتور را خاموش کند.

هیچگاه اتصالات «برق دار» را بی حفاظ نگذارید مگر اینکه در اطراف خود منطقه کاری امن ایجاد کرده باشید. مطمئن شوید که تمامی افراد حاضر در محل به طور کامل از کاری که انجام می­دهید آگاه باشند.

احتیاط! تست مقاومت عایقی به زمین

قبل از انجام تستهای زیر، عایق سیم پیچ استاتور اصلی به وسیله روش توضیح داده شده در بخش ۲ باید بررسی گردد.

حداقل مقدار عایق به زمین در استاتور اصلی برابر با ۱ مگا اهم است

روش A عیب یابی ژنراتورهای استمفورد

موفقیت در این روش به کامل شدن هر تست قبل از ورود به تست بعدی است مگر اینکه به صورت دیگری بیان گردد.

هر بخش در ژنراتور بدون توجه به نشانه های خطا چک می­شوند؛ به استثنای سیستم کنترل ولتاژ که در روش تست B در بخشهای ۴ و ۵ به آن پرداخته شده است.

کابلهای مثبت و منفی استاتور تحریک را از رگولاتور ولتاژ خودکار (AVR) جدا کنید.

این ترمینالها به ترتیب با X+ (F1) و XX- (F2) علامت گذاری شده اند.

نکته

مطمئن شوید که دو کابل صحیح محرک شناسایی شده اند. اینکار را می­توان با دنبال کردن فیزیکی آنها به سمت سیم پیچی استاتور تحریک جایگذاری شده در براکت سمت فوقانی ژنراتور انجام داد.

مقاومت استاتور تحریک را چک کنید

مقدار مقاومت استاتور تحریک را به وسیله یک مولتیمتر بین دو کابل بخوانید (تقریبا بین ۱۸ تا ۳۰ اهم). جهت دریافت مقادیر صحیح به کتابچه عملکرد و نگهداری مراجعه نمایید.

تست باتری

تغذیه باتری DC را به کابلهای استاتور تحریک متصل کنید. مثبت به X+ یا نارنجی (F1)، منفی به XX- یا مشکی (F2).

ژنراتور را در سرعت نامی (نرمال) راه اندازی کنید

مطمئن شوید که سرعت در محدوده ۴% سرعت نامی است. سرعت موتور به منظور پیشگیری از مقادیر گمراه کننده تست، باید صحیح باشد.

ولتاژ تحریک در بی باری

قطع اتصال تمامی بار از ماشین و صحیح بودن سرعت ماشین، امری ضروری است.

ولتاژ باتری را پس از اتصال استاتور تحریک بررسی کنید. حداقل ۱۲ ولت مستقیم نیاز است.

هنگام تست با یک منبع باتری ثابت، هرنوع اختلافی بین شکلهای زیر و مقدار واقعی ولتاژ باتری بر روی نتایج تست تاثیرگذار است و باید مورد توجه قرار گیرد. برای مثال، اگر ولتاژ باتری شما ۱۰ درصد بالاتر یا پایینتر از اشکال زیر است، به طور معادل باید انتظار داشته باشید که ولتاژ ژنراتور ۱۰ درصد بالاتر یا پایینتر از مقدار مورد انتظار باشد.

چارت زیر شامل ولتاژهای باتری DC تقریبی مورد نیاز جهت تولید ولتاژ خروجی نامی ± ۱۰ درصد از ژنراتور در حالت بی باری است.

اگر ولتاژ خروجی از استاتور اصلی در محدوده ۱۰ درصد ولتاژ نامی یا بالاتر از ولتاژ نامی بود و همچنین در بین فازها در محدوده ۱ درصد اختلاف وجود داشت، نشانگر این است که استاتور اصلی، روتور اصلی، استاتور تحریک، روتور تحریک و دیودهای یکسوکننده اصلی به درستی کار می­کنند.

در این حالت مستقیما به تست شماره ۱۳ بروید.

اگر خروجی در فاز به فاز بالانس نیست یا بیش از ۱۰ درصد زیر ولتاژ نامی است.

نشانگر این است که یک خطا در یکی از مولفه های فوق وجود دارد و تستهای زیر باید انجام شوند.اگر ولتاژ خروجی از استاتور اصلی در محدوده ۱۰ درصد ولتاژ نامی یا بالاتر از ولتاژ نامی بود و همچنین در بین فازها در محدوده ۱ درصد اختلاف وجود داشت، نشانگر این است که استاتور اصلی، روتور اصلی، استاتور تحریک، روتور تحریک و دیودهای یکسوکننده اصلی به درستی کار می­کنند.

در این حالت مستقیما به تست شماره ۱۳ بروید.

اگر خروجی در فاز به فاز بالانس نیست یا بیش از ۱۰ درصد زیر ولتاژ نامی است.

نشانگر این است که یک خطا در یکی از مولفه های فوق وجود دارد و تستهای زیر باید انجام شوند.